گران ترین معامله در صنعت بیوتکنولوژی

ایده‌ات را مطرح کن، سرمایه‌ات با من!

در سال 1972، Cohen و Boyer در کنفرانسی علمی در هاوایی همدیگر را ملاقات کردند. هر کدام از آن‌ها روی پروژه‌های جداگانه‌ای کار می‌کردند ولی همکاری این دو نفر زمینه ظهور بیوتکنولوژی صنعتی را پدید آورد. آزمایشگاه Boyer آنزیمی را پیدا کرده بود که قطعات DNA را با دقت بی‌نظیری برش می‌داد که تولید پروتئین‌های خاصی را کدگذاری می‌کردند. در مقابل، Cohen نیز روشی را برای درج قطعات DNA در سلول‌های باکتری توسعه داده بود. فرآیندی که آن‌ها برای توسعه DNA نوترکیب ایجاد کردند اساساً به دانشمندان این اجازه را می‌داد که DNA را از سلول‌های پیچیده‌تر استخراج کرده و در سلول‌های ساده‌ترنظیر سلول‌های باکتری قرار دهند که این سلول‌ها به عنوان کارخانه‌ تولیدکننده پروتئین‌های مورد نظر عمل خواهد کرد.

تولید محصولات خاص نظیر آنتی‌بیوتیک‌ها و انسولین از موجودات زنده، توجه سرمایه‌گذاران را به این حوزه جلب کرد. Robert Swanson، علاقهوافریبه حوزه DNA نوترکیب پیدا کرد و در همین راستا از تمام دانشمندانی که در این حوزه فعالیت داشتند دعوت کرد تا او را متقاعد به تجاری‌سازی این فناوری کنند. اکثر دانشمندان به او گفتند که تجاری‌سازی این فناوری حداقل به یک الی دو دهه زمان نیاز دارد، اما زمانی که با Boyer ملاقات کرد، Boyer به او گفت این فناوری آماده تجاری‌سازی است. همین ملاقات آن‌ها باعث تاسیس شرکت Genentech در سال 1976 شد. شرکتی که در سال 2009 به ارزش 100 میلیارد دلار توسط Roche خریداری شد، خریدی که گران‌ترین معامله در صنعت بیوتکنولوژی است.

تا سال 1979، Genentech موفق به تولید پروتئین سوماتوستاتین انسانی در باکتری اشرشیا کولای شد، تولید پروتئین انسانی از این طریق بسیار جالب به نظر می‌رسید. بعد از این حرکت Genentech به دنبال تولید انسولین انسانی بود. در آن زمان، انسولین از لوزالمعده گاو گرفته می‌شد که برای درمان برخی از بیماران ناکارآمد بود.

هنگامیکه Genentech با همکاری دانشمندان توانست نشان دهد که قادر به مهندسی کردن باکتری برای تولید انسولین انسانی است، با شرکت داروسازی Eli Lilly وارد یک توافق نامه همکاری شد که در آن زمان حدود 80 درصد انسولین بازار ایالات متحده را تولید می‌کرد. Eli Lilly جهت این کار 500 هزار دلار پیش پرداخت به Genentech پرداخت کرد و هم‌چنین پس از رسیدن به اهداف مد نظر، مبلغی نیز در هر مرحله به Genentech پرداخت می‌شد. اگر دو شرکت موفق باشند و انسولین نوترکیب انسانی را به بازار بیاورند، Genentech حق امتیاز 6 درصد از فروش را دریافت می‌کرد. این محصول با نام Humulin، با تأیید اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال 1982 به بازار عرضه شد – اولین محصول مهندسی ژنتیکی بود که چنین تاییدیه را به دست آورد.

معامله بین Genentech و Eli Lilly به عنوان الگویی مهم برای صنعت بیوتکنولوژی بود که در طول تاریخ چندین بار تکرار شده است. Genentech یک محصول نوآورانه مهم را ارائه داد در حالی که Eli Lilly سرمایه و تخصص لازم برای توسعه محصول را فراهم می کرد.

امروزه بسیاری از شرکت‌های کوچک بیوتکنولوژی تمایلی جهت همکاری با شرکت های دارویی بزرگ را ندارند. درعوض، آن‌ها قدرت خود را در تولید داروها به مرحله اثبات مفهوم می‌رسانند و معتقدند كه می توانند این هزینه را نسبت به شركت‌های بزرگ دارویی به طور مؤثرتری کاهش دهند. هنگامی که تاییدیه‌های بالینی را گرفتند به دنبال یافتن یک شریک دارویی هستند که اقدامات مربوط به مجوز دارو، توسعه محصول، تولید و بازاریابی را به عهده بگیرد.

استنلی کوهن و هرب بویر، مخترع اولین ابزار مهندسی ژنتیک

مطالعه بیشتر:

مدیرعامل با سابقه حوزه بیوتکنولوژی، هنری ترمر